Η φωτογραφία είναι του Λουκάνικου. Του αδέσποτου σκυλάκου που γαβγίζει τα ΜΑΤ
– Tσου ταφιάσανε! Δεν έχουνε αφήκει κανένανε! Μωρέ τσου έχουνε κάμει κακοθάνατους σου λέω! Tσου σπάσανε τα παϊδια και τσου ξεβρακώσανε!
Τ’ ακούς; Τα πράματα είναι μινόρε! Και συ μου ετοιμάζεσαι με το λάβαρο τση επανάστασης!
Πού πά να κάμεις μωρέ τον κάργα; Πού; …Τι θα πει δε σκιάζεσαι; Μωρέ δεν έχω κάμει εγώ παιδί… Τον πικατάρατο έκαμα, για τσι αμαρτίες μου! Τσου είδες εφκιούς τσου λεβέντες; Ούλοι μαζί στη σειρά εσένανε περιμένουνε! Με τσι ασπίδες, με τσι μπόμπες που σου στεγνώνουνε τον καταπιόνα και σου πετάνε τα μάτια όξω και με κάτι στελιάρια… Να! Εσένανε περιμένουνε μαγκούφη μου… Ναι εσένανε! Το λιμοξίφτερο! που τα βαλες και με την κενωνία κακό να σόρτει!..
-Μα, α δεν πάει ο ένας , α δεν πάει ο άλλος ρε μάνα, ποιος θα πάει;
Η αυθαιρεσία θέλει αντίσταση!
–Καλά… καλά… Από μπούρλες άλλο τίποτσι ο μοσκογιός μου!
Για τήρα γύρω σου να γδείς τι γένεται! Ούλοι είναι ευκαριστημένοι και βαρούνε παλαμάκια. Ολούθενε λιβάνισμα και άγιος ο Θεός! Κάτι κουρλοί σαν και σένανε ανταρεύονται . Μα άμα εβουρλιστήκατε, θε να σας πάμε στον Άγιο, να περάσει πάνουθέ σας !
Που πας και ξεσυνερίζεσαι τον κάθε μπαρλαφέστα, διαλέμπα μέσα του, και σε συνταορίζει … Σπίτι δεν έχεις να μαζωχτείς; Δουλειές δεν έχεις να κάμεις; Παρί όλη μέρα ρεμπελιό, μανιφέστα με τσου κολέηδές σου και μου παριστάνεις και τον Κανάρη!
Μωρέ νια φορά να μ’ ακούσεις και τι!
-Έλα ρε μάνα, και να γίνουμε κότες;
-Και κότες και κοκόροι ψυχή τση ψυχής μου. Σκιάζομαι μη σε φάνε τα θεριά…
Ειρήνη Τζαννάτου