Ένα πολιτικό ζήτημα απασχολεί τα κοινά του Αργοστολίου τις τελευταίες ημέρες που αφορά τις εγκαταστάσεις του ιστορικού σωματείου του ΝΟΑ, σε σχέση με την υπό υλοποίηση ανάπλαση του παραλιακού μετώπου απ’ το άγαλμα του Καββαδία ως το Λιμεναρχείο. Διαβάσαμε την έντονη αντίδραση του επί δεκαετίες προέδρου του ΝΟΑ, κ. Λούκα Νιφοράτου, η οποία εστιάζει σε νομικές ορολογίες που κατά τη γνώμη μας δε χρειάζονται μιας και το ζήτημα είναι, όπως γράψαμε στην αρχή, πολιτικό και όχι νομικό…
Η ανερχόμενη αντιπαράθεση μεταξύ του προέδρου του ΝΟΑ και της Δημοτικής Αρχής μου θύμισε μία παλαιότερη εποχή, τότε που η Δημοτική Αρχή του κ. Φόρτε επιχειρούσε την ανάπλαση των Λυκιαρδοπουλάτων με την κατασκευή του νέου σταθμού του ΚΤΕΛ. Στην περιοχή αυτή διατηρούσε συνεργείο αυτοκινήτων ένας θείος μου, ο Σπύρος Βαρούχας, ο οποίος ήταν κάθετα αρνητικός στο οποιοδήποτε ενδεχόμενο μετακίνησής του! Απευθύνθηκε, τότε, στον μακαρίτη τον Παναγή Γεράκη για βοήθεια και μαζί ξεκίνησαν μία «σταυροφορία» που έφτασε μέχρι τα ανώτερα και ανώτατα κλιμάκια της Ελληνικής Δικαιοσύνης…
Στηριζόμενοι στον σεβασμό που παρουσιάζει το Ελληνικό Σύνταγμα στην ιδιωτική περιουσία, κίνησαν γη και ουρανό για να σταματήσει το έργο! Το νέο όμως πάντοτε έρχεται, νομοτελειακά, χωρίς κανείς ποτέ να μπορεί να το σταματήσει. Το θέμα δεν είναι να σταματήσουμε το νέο, αλλά να το διαχειριστούμε. Να το αξιοποιήσουμε. Να το φέρουμε στα μέτρα και στις ανάγκες της σύγχρονης εποχής. Όπως όλοι γνωρίζουμε, το νέο κτίριο του ΚΤΕΛ κοσμεί την πόλη μας και βρίσκεται σήμερα εκεί που κάποτε ήταν παράγκες, βρωμιές, σκουπίδια μαζί με χώματα και ακλάδευτα χορτάρια… ήταν ποτέ δυνατόν να διατηρηθεί αυτή η εικόνα σε μία σύγχρονη πόλη; Θα ήταν χρήσιμο για το κοινό καλό;
Έτσι λοιπόν και στη σημερινή μας υπόθεση, η μεγάλη οικογένεια του Ναυτικού Ομίλου Αργοστολίου θα πρέπει να φέρει στη δημόσια συζήτηση τις προτάσεις της. Έχουν κατατεθεί προτάσεις ως προς την ανάπλαση της συγκεκριμένη περιοχής από τον ΝΟΑ; Απ’ όσο διάβασα στην επιστολή του προέδρου του, απλώς διακοινώνει την κάθετη άρνηση για την οποιαδήποτε αλλαγή στις εγκαταστάσεις του, αλλά δεν μπαίνει στη συζήτηση για το τι θα μπορούσε και τι θα ήταν το καλύτερο για να γίνει.
Οι αθλητικές εγκαταστάσεις θα πρέπει να είναι επισκέψιμες ή αποκλεισμένες από το κοινό; Ο ΝΟΑ υπήρξε ολυμπιακό προπονητήριο το 2004. Οι σχετικές υποδομές του είναι σε χρήση; Οι αρτάνες με τα χορτάρια που τον περιτριγυρίζουν προσφέρουν κάτι στη λειτουργία του; Θυμάμαι σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις που δεν ήταν μουσειακού χαρακτήρα, αλλά που ακόμη βρίσκονται σε χρήση, να είναι άμεσα επισκέψιμες και προσιτές σε όλους (πχ Μόναχο, Βαρκελώνη κ.α.). Δε θα ήταν καλό ένα μέρος του ΝΟΑ να ήταν ανοικτό και για τους επισκέπτες μας; Είμαι βέβαιος πως οι εγκαταστάσεις του διαθέτουν πλούσιο υλικό που θα μπορούσε να αποτελέσει μία μικρή αλλά πολύτιμη έκθεση προς παρουσίαση η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να του αποφέρει και ανταποδοτικά οφέλη.
Το γεγονός ότι κάποτε κάναμε προπόνηση μέσα στη θάλασσα μπορεί να μας φαίνεται ως δεδομένο, αλλά θα ήταν εντυπωσιακό για κάθε επισκέπτη! Το πώς κολυμπούσαμε σε αυτήν την ο-Θεός-να-την-κάνει-πισίνα, με το σκοτεινό βυθό και όλα τα πλάσματα της θάλασσας συντροφιά μας! Τότε ο κ. Νιφοράτος ήταν πρωτοστάτης σε έναν μεγάλο αγώνα. Στον αγώνα της δημιουργίας ενός νέου και σύγχρονου κολυμβητηρίου με προδιαγραφές! Μας άρεσε πολύ, σαν παιδιά, η ιδέα αλλά μέσα μας δεν το πιστεύαμε ότι θα γίνει ποτέ κάτι τέτοιο… και όμως έγινε! Αλλάζοντας τελείως τα δεδομένα και φέρνοντας πολύ αργότερα την εντυπωσιακή πορεία του ΝΟΑ στο πόλο!
Κοντολογίς, πρέπει και σήμερα να δούμε μπροστά από την εποχή μας και να μην περιοριστούμε στο χθες. Όπως τότε ο κ. Νιφοράτος οραματίστηκε τη νέα εποχή στην υδατοσφαίριση και την κολύμβηση με τον νέο κολυμβητήριο, έτσι και σήμερα όλη η ναυταθλητική οικογένεια του τόπου σε συνεργασία και όχι σε ρήξη με τις αρχές μπορούν και οφείλουν για το καλό της πόλης τους να δουν το αύριο ενός νέου ΝΟΑ. Με προοπτική, καινοτομία και ανταποδοτικότητα. Να ομορφύνουμε την πόλη μας αξιοποιώντας τα αγαθά της. Να καλοδεχτούμε την αλλαγή προτάσσοντας τα καλά που μπορούν να συμβούν. Να σεβαστούμε την ιστορία μας προδιαγράφοντας ένα ακόμη λαμπρότερο μέλλον για τον τόπο και τα παιδιά μας.
Γιάννης Βαρούχας
