Εκεί που πιστεύεις ότι τα έχεις δει όλα από την Ιακωβάτειο Βιβλιοθήκη, έρχεται ακόμη μία νέα δράση και σου δείχνει ότι είναι πολλά ακόμη μπροστά για να γίνουν… Με πολλή χαρά και συγκίνηση ανταποκριθήκαμε στο κάλεσμα του προέδρου του Εφορευτικού Συμβουλίου της Δημόσιας Βιβλιοθήκης του Ληξουρίου, του Δρ Πέτρου Πετράτου, προκειμένου να συμμετάσχουμε σε μία ιδιότυπη συνέντευξη τύπου από μαθητές Δημοτικού!

Οι μαθήτριες και οι μαθητές της Γ τάξης του Β Δημοτικού Σχολείου Ληξουρίου, ανέλαβαν δημοσιογραφική δράση και υπό τον συντονισμό των εξαιρετικών εκπαιδευτικών τους, κυρίες Κατερίνα Μοσχοπούλου και Εύη Λαδά, έθεσαν εύστοχες ερωτήσεις στους δημιουργούς παιδικών βιβλίων.

Με αυτήν την ευκαιρία βρέθηκα κοντά σε αξιόλογους και δραστήριους συμπολίτες μας όπως είναι ο Ηλίας Τουμασάτος, ο Ηλίας Ζερβός, η Έλενα Λιάτου, η Μίνα Παπαδάτου, η Κορίνα Κατσούρη, ο Ιωάννης Κοσμάτος και η Κατερίνα Γιαννακοπούλου.

Όπως σωστά ειπώθηκε, οι περισσότεροι από εμάς που βρεθήκαμε στο πάνελ, δεν είμαστε επαγγελματίες συγγραφείς αλλά ερασιτέχνες της γραφής! Είμαστε εραστές της τέχνης και όχι βιοποριζόμενοι χρήστες αυτής. Γι’ αυτό, ίσως, ακούστηκαν και τόσο ανθρώπινες και ειλικρινείς απαντήσεις προς τις δύσκολες και αποκαλυπτικές ερωτήσεις των παιδιών.

Στην περίπτωσή μας, προσκληθήκαμε λόγω της συγγραφής του παιδικού βιβλίου μας, “Άγγελοι επί γης” (εκδ Περισπωμένη, 2022), το οποίο μάλιστα αναφέρεται σε αληθινό περιστατικό που έλαβε χώρα στο Ληξούρι όπου έγινε και η εν λόγω πρωτότυπη εκδήλωση. Τα παιδιά είχαν μελετήσει το βιβλίο μας, είχαν εργαστεί με τη Δασκάλα τους πάνω σε αυτό και σχημάτισαν τρεις ερωτήσεις αφού πρώτα παρουσίασαν τον συγγραφέα με τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο που μας κατέστησε πολύ δύσκολη την παρακολούθηση της πρώτης ερώτησης που ακολούθησε…

Η μαθήτρια-δημοσιογράφος που παρουσίασε το βιογραφικό του συγγραφέα του βιβλίου Άγγελοι επί γης, Γιάννη Βαρούχα.
Εγκάρδια την ευχαριστώ!
ΓΒ

Η πρώτη ερώτηση είχε να κάνει με το νόημα του βιβλίου. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στους εθελοντές, κυρίαρχα στη Μαρίνα και την Τζόις αλλά και σε όλες και όλους που τις πλαισιώνουν, καθώς έχουν αφιερώσει τις ζωές τους κάνοντας καλές πράξεις και μηδενίζοντας ουσιαστικά τις δικές τους προσωπικές, επαγγελματικές κ.α. ανάγκες. Οπότε το ερώτημα είχε να κάνει με το αν ο συγγραφέας του βιβλίου είχε ποτέ κάνει μία ανάλογη πράξη αγάπης και προσφοράς κατά το παρελθόν.

Μέσα από τη φιλοσοφημένη αυτή ερώτηση προέκυψε ως απάντηση ένα ακόμη “μυστικό” που αφορά την πλοκή, το πώς πήρε το όνομά του ο Σκατζούπης! Όταν ήμουν μαθητής του Δημοτικού περπατούσα με τον συμμαθητή και φίλο μου Γρηγόρη Γαλιατσάτο επί της οδού Λάσσης (σήμερα Ανδρέα Παπανδρέου) όταν ακούσαμε νιαουρίσματα μέσα από έναν πράσινο κάδο ο οποίος βρισκόταν στο ύψος του καταστήματος “gameland” του κ. Αμπατιέλου. Όταν ανοίξαμε τον κάδο βρήκαμε μία μαύρη σακούλα σκουπιδιών να κινείται καθώς μέσα της ήταν σφιχτοδεμένα δύο γατάκια τα οποία είχαν αφεθεί σε βέβαιο και μαρτυρικό τέλος.

Στην εκδήλωση δε συμμετείχαν μόνο οι μαθήτριες και οι μαθητές του Β Δημοτικού Σχολείου Ληξουρίου, αλλά και εκπαιδευτικοί, γονείς και πολίτες.

Αμέσως ελευθερώσαμε με τον Γρηγόρη τα γατάκια και τα πήγαμε στο σπίτι του που ήταν πολύ κοντά. Το ένα από τα δύο γατάκια υπέκυψε ενώ το άλλο επιβίωσε. Ήταν ένας κατάμαυρος γατούλης που η μητέρα του Γρηγόρη τον ονόμασε Σκατζούπη! Σύμφωνα με την κυρία Μαρία αυτό σήμαινε άτυχος. Γράφωντας το βιβλίο μου και αναζητώντας όνομα για τον πρωταγωνιστή του, θυμήθηκα αυτήν την περιπέτεια και χρησιμοποίησα το ίδιο όνομα με αυτό που είχαμε δώσει στο γατάκι που σώσαμε!

Η δεύτερη ερώτηση είχε να κάνει με ένα ακόμη ξεχωριστό χαρακτηριστικό του βιβλίου μας, τη διγλωσσία του. Γιατί οι Άγγελοι επί γης εκδόθηκαν τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα; Πράγματι, δεν είναι σύνηθες τα παιδικά βιβλία να είναι δίγλωσσα. Ωστόσο, το περιεχόμενο του βιβλίου σχεδόν μας υπαγόρευσε αυτήν την απόφαση.

Οι μαθήτριες και οι μαθητές του Β Δημοτικού Σχολείου Ληξουρίου κάνουν ερωτήσεις υπό τον συντονισμό των δασκάλων τους και ακούν με προσοχή τις απαντήσεις.

Κάθε χρόνο επισκέπτονται το καταφύγιο ARK πολλοί εθελοντές από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης! Εθελοντές απ’ όλο τον κόσμο έρχονται να βοηθήσουν στο τάισμα, το καθάρισμα και τη διάσωση των αδέσποτων ζώων του νησιού μας. Διότι η αγάπη, η αλληλεγγύη και η ζωοφιλία δε γνωρίζουν σύνορα ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται η μοναδική προσφορά της Μαρίνας και της Τζόις.

Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν μεταφράσαμε, με την ανιδιοτελή προσφορά του κ. Ιωάννη Κοσμάτου, το κείμενο στα αγγλικά και το παραθέσαμε μέσα στη βασική έκδοση του βιβλίου (τόσο την πρώτη όσο και στη δεύτερη). Έτσι το μήνυμα που βγαίνει απ’ όλη αυτήν την τεράστια προσφορά αλλά και από την αληθινή ιστορία που μας έδωσε το έναυσμα να γράψουμε, μπορεί να επικοινωνηθεί και εκτός των ελληνικών συνόρων. Αξίζει να σημειωθεί ότι εσχάτως οι Άγγελοι επί γης μεταφράστηκαν και στα Ισπανικά μετά από πρωτουβουλία της Πρεσβείας της Κολομβίας.

Οι μικροί ρεπόρτερ εν δράσει με τη συνδρομή της δασκάλας τους ενώ στο βάθος Ηλίας Τουμασάτος και Γιάννης Βαρούχας αναμένουν τη σειρά τους…

Η τελευταία ερώτηση μας εξέπληξε ευχάριστα! Δε θα μπορούσαμε ποτέ να την μαντέψουμε! Είναι άραγε κάποια βιβλία για γυναίκες και άλλα όχι; Υπάρχουν γυναικεία βιβλία και αντρικά; Να μία δύσκολη ερώτηση που σε φέρνει αντιμέτωπο με στερεότυπα χιλιετιών…

Ταπεινή μας άποψη είναι ότι όχι, δεν υπάρχουν αντρικά και γυναικεία βιβλία. Ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς προορίζεται για να γίνει αυτό που θέλει και αυτό που είναι. Δε θα πρέπει η λογοτεχνία ή ο,τιδήποτε άλλο να περιχαρακώνει, να περιορίζει, να αποκλείει… Είμαστε όλοι όντα μοναδικά και τίποτα δεν μπορεί να μας αντικαταστήσει. Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε αυτό που πραγματικά είμαστε και απλά να είμαστε έτσι όπως το αισθανόμαστε. Είναι σημαντικό να είμαστε όλοι αυτό που πραγματικά είμαστε χωρίς να υποκρινόμαστε ή να προσπαθούμε να γίνουμε κάτι άλλο…

Απάντησα με την ελπίδα να έγινα αντιληπτός αλλά, τότε, εντελώς απρόσμενα, ήρθε ένα αυθόρμητο χειροκρότημα απ’ το ακροατήριο, καθώς τη συνέντευξη παρακολουθούσαν γονείς, εκπαιδευτικοί και πολίτες, οπότε η απάντησή μου μάλλον έφτασε στην άλλη άκρη της γέφυρας!

Δεν μπορούμε να μην ευχαριστήσουμε εγκάρδια την κυρία Βασιλική Μαθιουδάκη και τον αγαπητό φίλο Πέτρο Πετράτο που όχι μόνο συνεργάστηκαν υποδειγματικά με το Δεύτερο Δημοτικό Σχολείο Ληξουρίου αλλά εργάστηκαν και επιμελώς για τη διοργάνωση μιας ακόμη μοναδικής και χρήσιμης εκδήλωσης για την εκπαίδευση και τον πολιτισμό!

Το ίδιο ισχύει για τις εξαιρετικές δασκάλες, που έδειξαν ένα καταπληκτικό μοντέλο συνεργασίας στην πράξη. Φάνηκε σα να ήταν άλλοι “μαέστροι” με ορχήστρα τις μαθήτριες και τους μαθητές τους παράγοντας ένα μοναδικό κονσέρτο ενσυναίσθησης, γνώσης και κριτικής ματιάς. Ειλικρινά και από καρδιάς μπράβο τους!

Η Ιακωβάτειος Βιβλιοθήκη εργάζεται ασταμάτητα, παράγει μοναδικό έργο υπέρ της γενικής παιδείας και του πολιτισμού, προσφέρει κοινωνικά και το εργώδες Φως της φωτίζει όλους μας! Την ευχαριστούμε ταπεινά και δηλώνουμε συμπαραστάτες απ’ όποια θέση μας ζητηθεί ως εθελοντικά μέλη του πληρώματός της.

Γιάννης Βαρούχας