Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025
14 C
Argostoli

kefaloniastatus@gmail.com

Εφημερεύοντα Φαρμακεία

spot_img

ΜΕΝΟΥ / ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Το παράθυρο προς την ελευθερία

Γράφει ο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη των αρθρογράφων τους και όχι κατά ανάγκη του kefaloniastatus.gr

*Φωτογραφία άρθρου : Jerry Apostolatos

Ήταν μια μεγάλη διπλή τετράφυλλη πόρτα που χώριζε το σαλόνι από την τραπεζαρία, μια τεράστια πόρτα σ’ εκείνο το ψηλοτάβανο σπίτι.

Το πάτωμα, από φαρδιές ξύλινες σανίδες μύριζε παρκετίνη. Στο ένα δωμάτιο, στο σαλόνι, δυο μεγάλοι καναπέδες, δυο πολυθρόνες, μερικές καρέκλες ψηλές δε θυμάμαι πόσες, ένα σύνθετο με το καλό σερβίτσιο της Μαμάς και ορισμένα άλλα υαλικά που δεν ήξερα σε τι χρησίμευαν, ένα πολύφωτο στη μέση του ταβανιού και δύο μικρά στρογγυλά τραπεζάκια με άσπρα σεμέν και μικρά πορτατίφ στο καθένα.

Στην τραπεζαρία ένα μεγάλο τραπέζι που κατά περίπτωση γινόταν μεγαλύτερο με τεράστια πόδια λιονταριού. Μια σειρά από ψηλές καρέκλες δημιουργούσαν ένα προστατευτικό τείχος στη γυαλισμένη επιφάνεια του που στόλιζε ένα βαρύ κηροπήγιο.

Στον τοίχο της τραπεζαρίας προς το δρόμο δέσποζε ένα μεγάλο παράθυρο, ίδιο μ’ αυτό του σαλονιού, στον τοίχο πίσω από την καρέκλα του Μπαμπά στη κεφαλη του τραπεζιού, κάτω από τον πίνακα του Τσαρούχη, δώρο του Θείου, ένα μεγάλο έπιπλο χαμηλό με πόρτες που απαγορευόταν να το ανοίξω, εκεί είχε τα μυστικά της η Μητέρα που τα φανέρωνε στους καλεσμένους της σε γιορτές και αργίες.

Σ’ αυτό το τεράστιο δωμάτιο που λέγαμε ‘’Σαλοτραπεζαρία’’ εξοριζόμουνα για ώρες με δύο πατάκια από τσόχα στα πόδια να τρίβω για να γυαλίσει η παρκετίνη που είχε πέρα η αυτού υψηλότης η Μητέρα μου.

Ήταν από τα πράγματα που δεν τα άντεχα με τίποτα, αλλά για όλα υπάρχει οδός διαφυγής, ‘’το μεγάλο παράθυρο της τραπεζαρίας’’ το άνοιγα, καβαλούσα το πρεβάζι, το έκλεινα πρόχειρα και γλυστρούσα από την υδρορροή στο δρόμο για την ελευθερία.

Ο καβγάς αργότερα με τη Μητέρα μου ήταν αναπόφευκτος όταν γύριζα στο σπίτι μετά από ώρες και μούσκεμα από τον ‘’τίμιο’’ ιδρώτα του ποδοσφαίρου.

Παρ’ όλα αυτά, αυτό το παράθυρο με γλύτωσε την περίοδο της δικτατορίας όταν η αστυνομία με έψαχνε ‘’Διά υπόθεσην μου’’. Έτσι έκανα πράξη αυτό που έλεγε ο Πατέρας μου ‘’μάθε τέχνη κι’ άστηνε κι άμα πεινάσεις πιάστηνε’’.

Από τότε έχω πάντα κατά νου ένα παράθυρο προς την Ελευθερία που δεν μπορεί να μου το στερήσει κανείς.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ