Πέμπτη 25 Απριλίου 2024
16 C
Argostoli

kefaloniastatus@gmail.com

Εφημερεύοντα Φαρμακεία

spot_img

ΜΕΝΟΥ / ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

ΠΩΣ ΠΙΝΕΤΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ ΣΑΣ;

Γράφει ο ΔΕΥΚΑΛΙΩΝ

Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν την άποψη των αρθρογράφων τους και όχι κατά ανάγκη του kefaloniastatus.gr

Εικόνα άρθρου : Jerry Apostolatos

Ντάλα μεσημέρι και ο ήλιος έκαιγε, σε χτύπαγε  κατακούτελα, ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι και ο κόσμος που είχε έλθει για την κηδεία προσπαθούσε να βρει κάποιον ίσκιο για να προφυλαχτεί από τις ανελέητες ακτίνες του ήλιου. Η κηδεία ήταν πολιτική, έτσι δεν υπήρχε παπάς παρά μόνο διάφοροι φίλοι του εκλιπόντος που, όση ώρα κατέβαινε το φέρετρο και οι νεκροθάφτες έκαναν τη δουλειά τους και μετά από ένα παρατεταμένο χειροκρότημα, χωρίστηκαν σε ομάδες και κουβέντιαζαν για το σύντροφο που μόλις προ ολίγου είχαν κηδέψει. Εκεί ήταν ο γραμματέας και όλα τα μέλη της οργάνωσης, διάφοροι φίλοι ανένταχτοι, μερικοί πολιτικά αντίθετοι με το συχωρεμένο αλλά τον εκτιμούσαν σαν άνθρωπο και τέλος λίγοι συγγενείς.

Στην κουβέντα του κύκλου των μελών της οργάνωσης κυριαρχούσαν τα προτερήματα του μακαρίτη, το πόσο ήταν οργανωτικός, πόσο ευγενικός, πόσο συναινετικός και πόσο εργατικός ήταν. Η κουβέντα συνεχίστηκε και στο καφενείο που πήγαν για τον καθιερωμένο καφέ, η κουβέντα είχε ζωηρέψει για τα καλά και δεν άργησαν να διαφανούν οι διαφορές μεταξύ τους σε σχέση με το που υπερτερούσε η προσωπικότητα του συντρόφου που μόλις πριν λίγο είχαν κηδέψει τραγουδώντας γνωστό αντάρτικο τραγούδι με υψωμένες τις γροθιές τους.

Η ένταση της κουβέντας άρχισε να ξεφεύγει από τους φυσιολογικούς τόνους και θα μετατρεπόταν σε μία από τις γνωστές έντονες πολιτικό-ιδεολογικές κουβέντες που πάντα σ’ αυτές τις περιπτώσεις ήταν πυροσβέστης ο αποθανών, αλλά μόλις τον είχαν χάσει και μαζί μ’αυτόν είχε χαθεί και η ισορροπία και θα συνεχιζόταν ο καυγάς, αν δεν παρουσιαζόταν η γυναίκα του εκλιπόντος  να τους σταματήσει ρωτώντας τους… “θα θέλατε να μου πείτε πώς πίνετε τον καφέ σας;”.

Έπεσε σιωπή, κοίταξαν γύρω τους και παρατήρησαν ότι όλα τα βλέμματα ήταν καρφωμένα επάνω τους. Έμειναν για λίγο βουβοί συναισθανόμενοι το λάθος τους, πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα που τους φάνηκαν σαν να ήταν αιώνας και μετά άρχισαν ευγενικά τις παραγγελίες… “Εγώ σκέτο”… “Εγώ με ολίγη”… “Εγώ γλυκό”… “Εγώ μέτριο”… Η γυναίκα του εκλιπόντος τους χαμογέλασε και τους είπε… “σας ευχαριστώ που αποφασίσατε”!!!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΝΕΑ

ΔΗΜΟΦΙΛΗ ΑΡΘΡΑ