Μετά τη δημοσιοποίηση του άρθρου μας, «Ένας χρόνος Δημοτική Αρχή Μιχαλάτου», γίναμε αποδέκτες πολλαπλών μηνυμάτων για πολλά απ’ τα ζητήματα στα οποία αναφερόμασταν και όχι μόνο. Δεσμευτήκαμε στους αποστολείς των μηνυμάτων να ερευνήσουμε όλα τα θέματα που μας βάζουν, και να τα δημοσιεύσουμε για την ενημέρωση των συμπολιτών μας, την ευαισθητοποίηση των αρχών και, κυρίως, για να γίνουμε μέρος της λύσης τους.

Σήμερα θα αναφερθούμε στο ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα των Λαϊκών Κατοικιών(στο εξής ΛΚ) στο Αργοστόλι. Οι αναφορές που δεχθήκαμε μας οδήγησαν εκεί για να διαπιστώσουμε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως μας τα περιέγραφαν… δυστυχώς, είναι πολύ χειρότερα!

Ξεκινάμε τη γραφή μας με μερικά αξιώματα : Σε μία σύγχρονη δυτική πόλη, δεν είναι παραδεκτό να υπάρχουν πολίτες 1^ης και 2^ης κατηγορίας. Δεν είναι παραδεκτό να υπάρχουν προνομιούχες γειτονιές και μη προνομιούχες. Δεν είναι παραδεκτό οι παροχές που διατίθενται, να μην ισχύουν για όλες τις συνοικίες της.

Προτρέπουμε τους αναγνώστες μας, για την καλύτερη κατανόηση του κειμένου που ακολουθεί, να πάνε πριν το διαβάσουν μία βόλτα μέσα στις γειτονιές στις ΛΚ. Έτσι θα διαπιστώσουν οι ίδιοι ότι οι λέξεις εγκατάλειψη, περιθωριοποίηση, απαξίωση και ανασφάλεια δεν είναι λέξεις ακραίες για τις ανάγκες της περιγραφής της υπάρχουσας κατάστασης.

Κατ’ αρχάς να διαπιστώσουμε αυτό που δε φαίνεται : Ενώ όλη η υπόλοιπη πόλη απαλλάχτηκε απ’ τους – σύμφωνα με τη βιβλιογραφία – επικίνδυνους σωλήνες αμιάντου, στις ΛΚ εξακολουθούν να υπάρχουν. Έχουν περάσει 15 χρόνια απ’ την υλοποίηση αυτού του έργου. Γιατί οι ΛΚ εξακολουθούν να εξαιρούνται απ’ την αναβάθμιση του δικτύου της ύδρευσης; Πότε θα τους παρασχεθεί επιτέλους το προνόμιο του ακίνδυνου νερού που καρπώνεται όλη η υπόλοιπη πόλη τ’ Αργοστολίου;

Τα κοινωνικά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι ΛΚ είναι γνωστά, και οι ευθύνες των διαχρονικών διοικήσεων δεδομένες. Δεν είναι επί του παρόντος να τ’ αναφέρουμε. Αυτό που μας κάνει εντύπωση όμως είναι το εξής : πως σε μία ήδη υποβαθμισμένη περιοχή επιτρέπεις να αναπτύσσονται περαιτέρω προβλήματα, και δε μεριμνείς για την εξομάλυνση και την ενσωμάτωση των πολιτών που βρίσκονται στο περιθώριο;

Ενδεχομένως οι περισσότεροι συμπολίτες μας να μη γνωρίζουν το παρακάτω χρονικό. Μία πολύπαθη και χτυπημένη οικογένεια Ρομά, την οποία οι προηγούμενες διοικήσεις είχαν αφήσει να περιφέρεται άστεγη μέσα στην πόλη με τ’ ανήλικα παιδιά της, αναγκάστηκε να παραβεί το νόμο κάνοντας κατάληψη σ’ ένα δημόσιο κτίριο. Πρόκειται για το δημοτικό κτίριο (πρώην παντοπωλείο του Απέργη) στην Πλατεία Π. Μπακογιάννη των ΛΚ.

Γράφουμε «αναγκάστηκε», διότι δεν πιστεύουμε ότι είναι αλήθεια οι αναφορές των κατοίκων των ΛΚ και των ενημερωτικών ιστοσελίδων που αναφέρουν ότι στέλεχος της αυτοδιοίκησης με προνομιακές σχέσεις με την κοινότητα των Ρομά έδωσε ανεπίσημα το πράσινο φως για να γίνει κάτι τέτοιο. Μας είναι αδιανόητο ότι ένας εκλεγμένος συμπολίτης μας ανέχεται να ζει μία οικογένεια με δικές του ενέργειες σ’ ένα οίκημα, που πρόσφατα μάλιστα είχε καεί, χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και νερό. Η ανικανότητα του κράτους να δώσει μία λύση σ’ αυτήν την οικογένεια, έδωσε στην ανάγκη την πρωτοβουλία των κινήσεων που, όπως είναι φυσικό, έγιναν χωρίς σχέδιο αλλά αντιθέτως με μία σειρά δυσμενών επιπτώσεων.

Η παράνομη κατάληψη που έγινε τον Απρίλη του 2020 αρχικά αποκρούστηκε απ’ την αστυνομία αλλά στη συνέχεια, με άγνωστο λόγο και τρόπο, η αστυνομία αδρανοποιήθηκε και δεν απόκρουσε εξίσου τη 2^η κατάληψη η οποία ισχύει μέχρι σήμερα. Τι μεσολάβησε και άλλαξε στάση η αστυνομία; Μόνο η εισαγγελική ή πολιτειακή αρχή του τόπου θα μπορούσε να αλλάξει τη στάση της αστυνομίας… Συνεπώς εδώ υπάρχει ένα ερώτημα που οφείλει να απαντηθεί.

Να θυμίσουμε ότι στις 10 Μαΐου ο Δήμαρχος κ. Μιχαλάτος δήλωνε ότι εντός των ημερών θα λυθεί το πρόβλημα και θα έχουν φύγει από εκεί, ενώ συμφωνούσε στ’ ότι οι συνθήκες δεν είναι οι κατάλληλες για να διαβιεί εκεί μία οικογένεια με ανήλικα παιδά.

Απ’ ό,τι γνωρίζουμε, υπάρχει έγγραφο πρωτοκολλημένο σε Δήμο, Αστυνομία και Εισαγγελία με υπογραφές από κατοίκους της περιοχής των ΛΚ που αναμένει παρόμοιες απαντήσεις και που μέχρι σήμερα δεν έχουν δοθεί απ’ τις υπεύθυνες αρχές.

Ερχόμενη το καλοκαίρι στο νησί και στις ΛΚ μία συμπολίτισσά μας, η κα Πόλα Κοσμετάτου, διαπίστωσε τις δυσμενείς εξελίξεις και θέλησε να δώσει μία λύση. Με ανοικτή επιστολή την οποία έστειλε στο kefaloniastatus.gr στις 04/08/20 προτείνει στο Δήμαρχο Αργοστολίου να παραχωρήσει ένα δικό της οικόπεδο προκειμένου να στεγαστεί η οικογένεια Ρομά ζητώντας ωστόσο, τη συνδρομή του Δήμου για τα θέματα που συνοδεύουν μία τέτοια ενέργεια(παροχή νερού, ηλεκτρικού ρεύματος κτλ).

Γιατί ο Δήμος αρνήθηκε την προσφορά της συμπολίτισσάς μας με την οποία το πρόβλημα θα έβρισκε οριστική λύση χωρίς να καταπατάται ο νόμος; Σύμφωνα με πληροφορίες, το οικόπεδο που πρότεινε στο Δήμο η κ. Κοσμετάτου βρίσκεται στα Βλαχάτα…

Επιπροσθέτως, ενώ υπήρξαν αρκετοί μήνες απ’ το 1^ο lockdown κατά τους οποίους η δημοτική αρχή όφειλε να βρει δημόσια κτίρια και να τα προσφέρει στη δημόσια εκπαίδευση καθώς είναι επιτακτική ανάγκη η αραίωση των τμημάτων, παρατηρούμε ότι καμία τέτοια ενέργεια δεν έχει συμβεί. Τόσο το δημοτικό κατάστημα στις ΛΚ όσο και το κτίριο του ΟΕΚ στις Εργατικές Κατοικίες, θα μπορούσαν κάλλιστα να αξιοποιηθούν προς αυτήν την κατεύθυνση. Αντί όμως να ληφθεί η οποιαδήποτε τέτοια μέριμνα, τα σχολεία θα ξεκινήσουν με μόνο μέτρο τη μάσκα και με μία οικογένεια, που τα παιδιά της θα πρέπει να πάνε σχολείο, χωρίς ρεύμα και νερό…

Όπως αντιλαμβάνονται όλοι, τα ήδη οξυμένα προβλήματα των ΛΚ οξύνθηκαν περισσότερο με κάποιους ανθρώπους να χρησιμοποιούνται ως «όμηροι», κάποιους άλλους να υποφέρουν και να βιώνουν μία τραγική κατάσταση καθημερινά και εν τέλει για όλους μας να σημειώνεται μία υποβάθμιση-ντροπή για την κοινωνία μας και τις εκλεγμένες αρχές της.

Απευθύνουμε έκκληση προς κάθε κατεύθυνση και προς κάθε αρμόδιο να δοθεί άμεσα μία λύση που να πληροί τις υγειονομικές απαιτήσεις, τις συνθήκες αξιοπρέπειας, τις ανάγκες ενσωμάτωσης και όχι περιθωριοποίησης ή δημιουργίας νέων «γκέτο» στις γειτονιές της πόλη μας, καθώς και τις προβλεπόμενες απ’ την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία διατάξεις για τις πολιτικές ένταξης και κοινωνικής ευημερίας.

Κάθε μέρα που περνάει μ’ αυτήν την πραγματικότητα, δεν περιποιεί τιμή σε κανέναν ενώ αθροίζεται στο βιογραφικό όλων των εν ενεργεία αιρετών συμπολιτών μας. Οι ΛΚ είναι κυριολεκτικά ένα καζάνι που βράζει. Το πρόβλημα είναι ότι κανείς δεν ξέρει ποιον θα χτυπήσει το καπάκι όταν εκτοξευτεί…

Γιάννης Βαρούχας