Εικόνα άρθρου : Jerry Apostolatos

ΕΜΠΡΟΣ ΠΙΣΩ

Ο ιός έσπειρε μέσα μας το φόβο, την αγωνία, την ανασφάλεια. Και τι που ανακαλύφθηκαν τα εμβόλια; Ξέσπασε ο πόλεμος των εταιρειών και των γιατρών για την καταλληλότητα και την αποτελεσματικότητά τους. Το κίνημα των αρνητών και των επιστημόνων της “άλλης πλευράς” που έσπειραν το σπόρο της αμφισβήτησης υψώνοντας τις φωνές τους μεμονωμένα ή σιωπώντας εκωφαντικά, χωρίς να έχουν θέση στα πάνελ των καναλιών και σε κανένα επίσημο δημόσιο διάλογο.

Υπάρχει όμως ένα “σούσουρο” που υποβόσκει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στην καθημερινότητά μας από γιατρούς που εκτιμούμε τις περγαμηνές τους και δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τις απόψεις τους. Το ότι δεν συσπειρώνονται να βγουν ανοιχτά να υπερασπιστούν τις θέσεις τους, είναι νομίζω αυτονόητο, ότι ο αγώνας είναι άνισος και ενίοτε επικίνδυνος.

Όσο για εμάς το καταναλωτικό κοινό αρκούμαστε στις κυβερνητικές ανακοινώσεις ότι όλα πάνε “όπως πρέπει”: Υπάρχουν οι ΜΕΘ, το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αρκεί, η τηλεκπαίδευση πάει καλά, η κλειστή αγορά θα αποδώσει, οι τουρίστες θα έρθουν, κ.τ. λ. κ.τ.λ.

Έχουμε αγανακτήσει και ζητάμε τη ζωή μας πίσω… Ποια ζωή μας; Την κανονική! Τότε που δουλεύαμε, μετακινούμασταν χωρίς μηνύματα και βεβαιώσεις, ταξιδεύαμε, αγκαλιαζόμαστε, φιλιόμαστε, εμπιστευόμαστε τον/την διπλανό/ή μας.

Ως τότε όμως:”Ρούφα  τ’ αυγό σου μπούλη”…

Εννοείται ότι το ρουφάμε το αυγουλάκι του καπιταλισμού, αλλά όχι ανερυθρίαστα.